«Panagia Mou, Panagia Mou»
Kabos gematos portokalia, oi-oi mana m’ Pu pera os pera aplonet’ i elia Giro hrisizun t’ akroyialia, oi-oi mana m’ Ke se thaboni, thaboni i andilia
Sto topo afto otan tha pate, oi-oi mana m’ Skines an thite, an thite sti sira The tha ‘ne camping yia turistes, oi-oi mana m’ Tha ‘ne monaha, monaha prosfiyia
Panagia mou, Panagia mou, parigora ti karthia mou Panagia mou, Panagia mou, parigora ti karthia mou
Ki an thite eripia gremismena, oi-oi mana m’ The tha ‘ne ap’ ales, ap’ ales epohes Apo napalm tha ‘ne kamena, oi-oi mana m’ Tha ‘ne ta miria halasmata tu htes
Ki an thite yi freskoskameni, oi-oi mana m’ The tha ‘ne kabos, ‘ne kabos karperos Stavri tha ine fitemeni, oi-oi mana m’ Pu tus sapizi, sapizi o keros
Panagia mou, Panagia mou, parigora ti karthia mou Panagia mou, Panagia mou, parigora ti karthia mou
|
«Mi Señora, Mi Señora»
Campo lleno de naranjas, oh, oh, madre mía En el que los olivos se extienden de punta a punta A su alrededor las orillas del mar brillan como oro, oh, oh, madre mía Y te ciega, te ciega la intensa luz
En este lugar, cuando vayáis, oh, oh, madre mía Si veis, si veis tiendas en fila No será un campin para turistas, oh, oh, madre mía Serán solamente, solamente refugiados
Mi Señora, mi Señora, consuela mi corazón Mi Señora, mi Señora, consuela mi corazón
Y si veis ruinas destruidas, oh, oh, madre mía No serán de otras, de otras épocas Con napalm han sido quemadas, oh, oh, madre mía Serán los innumerables destrozos del ayer
Y si veis tierra recién excavada, oh, oh, madre mía No será un campo, un campo fértil Habrá cruces plantadas en ellos, oh, oh, madre mía Que se pudrirán, se pudrirán con el tiempo
Mi Señora, mi Señora, consuela mi corazón Mi Señora, mi Señora, consuela mi corazón
|