«Mi Stamatas»
Sti zoi mas oli erhomaste yimni Idhio telos mas orizi ke arhi Ma ine kapii apo mas, i zitiani tis haras
Mi stamatas, stus anthropus na dhinis voithia Mi prospernas, mi fovase na dhis ta sindrimia Ki an ti zoi ti pligoni sihna i alithia Mi stamatas, mi stamatas
Osa ehis tosa eho, adhelfe Ma ine ki ali pu dhen yelasan pote In’ to vlema tus tholo, ke sikonune stavro
Mi stamatas, stus anthropus na dhinis voithia Mi prospernas, mi fovase na dhis ta sindrimia Ki an ti zoi ti pligoni sihna i alithia Mi stamatas, mi stamatas
Ki an ti zoi ti pligoni sihna i alithia Mi stamatas, mi stamatas (Ki an ti zoi ti pligoni sihna i alithia) Mi stamatas, mi stamatas
Mi stamatas, mi stamatas, mi stamatas
|
«No Te Detengas»
Todos venimos a la vida desnudos El mismo final y principio nos define Pero hay algunos de nosotros, los mendigos de la alegría
No dejes de ayudar a las personas No te adelantes, no tengas miedo de ver las ruinas Y si la vida a menudo se ve herida por la verdad No te detengas, no te detengas
Tanto tienes, tanto tengo, hermano Pero hay otros que nunca se rieron Su mirada se nubla, y llevan una cruz
No dejes de ayudar a las personas No te adelantes, no tengas miedo de ver las ruinas Y si la vida a menudo se ve herida por la verdad No te detengas, no te detengas
Y si la vida a menudo se ve herida por la verdad No te detengas, no te detengas (Y si la vida a menudo se ve herida por la verdad) No te detengas, no te detengas
No te detengas, no te detengas, no te detengas
|